Każdy człowiek ma swój wzorcowy zegar biologiczny odmierzający czas w mózgu oraz dziesiątki mniejszych zegarów biologicznych w całym ciele.
Nie każdy człowiek ma jednak taki sam zegar.
Wewnętrzne zegary Twojego przyjaciela, partnera lub dziecka mogą odmierzać czas w innym rytmie niż Twoje.
Zgodnie z mądrością ludową i definicjami historycznymi wyróżniamy trzy chronotypy:
1. Skowronki, czyli ranne ptaszki.
2. Kolibry, czyli osoby niemające preferencji.
3. Sowy, czyli nocne marki.
Zastanawiasz się, do której grupy należysz?
Poczekaj chwilę, gdyż powyższy zestaw chronotypów jest mało precyzyjny.
Faktycznie psychoterapeuci i somnolodzy od wielu lat wykorzystują badania kwestionariuszowe takie jak Morningness-Eveningness Questionnaire (MEQ) do określania chronotypów poszczególnych jednostek.
Jednak MEQ bierze pod uwagę tylko preferencje dotyczące pory snu, pobudki i aktywności, totalnie ignorując wiele innych istotnych czynników.
A przecież oprócz preferencji, co do pory wstawania istnieje też zapotrzebowanie na sen, które z kolei jest uwarunkowane genetycznie i określa, ile snu potrzebuje dany człowiek oraz jaka jest jego głębokość.
Kwestionariusz MEQ nie bierze także pod uwagę cech indywidualnych, gdzie osobowość jest niezwykle istotna w określaniu chronotypu.
I w końcu MEQ nie obejmuje 10% populacji osób cierpiących na bezsenność.
Po 15-letniej praktyce i wielu badaniach, z nowym pomysłem na zdefiniowanie chronotypów, przyszedł Michael Breus.
Całkowicie przedefiniował typologię i napisał własny kwestionariusz, który bierze pod uwagę wszystkie powyższe istotne czynniki.
A z racji tego, że ludzie są ssakami, a nie ptakami, zmienił nazwy chronotypów na zwierzęce.
I tak mamy:
1) Delfiny, które stanowią 10 % populacji. 
“Śpią lekko, budzi je najmniejszy nawet hałas, ostrzegają grupę o niebezpieczeństwie.
Budzą się zazwyczaj niewypoczęte i odczuwają zmęczenie aż do późnego wieczora, kiedy to nagle odzyskują wigor. Szczególne pobudzone są późno w nocy.
Najbardziej produktywne są zrywami w ciągu dnia.
Próbują drzemać, aby nadrobić ilość snu, ale rzadko im się to udaje.”
2) Lwy stanowią od 15 do 29 %. 
“Wstają wcześnie, biorą poranną zmianę, by strzec swojej grupy i wyglądać wędrownych drapieżników.
Budzą się w pełni przytomne o świcie lub wcześniej, późnym popołudniem zaczynają odczuwać zmęczenie i z łatwością zasypiają.
Najbardziej pobudzone się w południe.
Najbardziej produktywne są rano.
Właściwie nie drzemią.
Wolą w tym czasie zrobić coś pożytecznego.”
3) Niedźwiedzie stanowią 50 %. 
“Ich rytm odpowiada rytmowi wschodu i zachodu słońca: polują i zbierają się w świetle dnia.
Budzą się oszołomione po jednym lub dwóch sygnałach budzika, zaczynają odczuwać zmęczenie późnym wieczorem i śpią głęboko, choć nie tak długo, jak by tego chciały.
Najbardziej pobudzone są w godzinach późnowieczornych i wczesnopopołudniowych.
Najbardziej produktywne są późnym rankiem.
Lubią uciąć sobie drzemkę w weekend na kanapie.”
4) Wilki stanowią od 15 do 20%. 
“Pełnią późniejszą wartę i zapadają w sen, gdy skrajne lwy zaczynają się wybudzać.
Mają trudności z wstawaniem przed 9.00 (robią to, ale nie są z tego powodu szczęśliwe), czują się otępiałe aż do południa, a zmęczenie zaczynają odczuwać dopiero około północy lub później.
Najbardziej pobudzone są o 19.00.
Najbardziej produktywne są późnym rankiem i późnym wieczorem.
Drzemki uważają za kuszące, lecz jeśli wilk uśnie za dnia, nie zaśnie w nocy.
Po prostu nie warto.”
Odnalazłeś siebie w którymś z powyższych chronotypów?
Polecam książkę “Potęga kiedy” Michale Breus, gdzie dowiesz się więcej o tym, jak wykorzystać w pełni swoją moc kreowania życia.
Książka jest dostępna
w księgarni Czary Mary
(kliknij w okładkę)
